De omstandigheden waarin we tegenwoordig leven vereisen een veel beter opgeleide, rechtvaardigere en vreedzamere wereld en het vereist de samenwerking tussen beschavingen.

De Hizmetbeweging investeert voortdurend en verricht voortdurend onderzoek naar individuele en institutionele verbetering en ontwikkeling. De Beweging werkt door wederzijdse besluitvorming, rotatie van voorzitters in leidinggevende functies en supervisie en inspectie van SMO’s door besturen. Ze besteedt de nodige aandacht aan expertise en goed advies. Haar deelnemers komen samen om effectieve en efficiënte SMO’s op te bouwen en te onderhouden, die lokale behoeften in veel verschillende samenlevingen in de wereld aanpakken.

De wereld zal waarschijnlijk menselijke inspanningen als die van de Hizmetbeweging nodig blijven hebben. Gülens ideeën, die het werk van de Hizmetbeweging inspireren, bieden intellectuele en spirituele hulpmiddelen die mensen helpen om de uitdagingen van het leven in de hedendaagse wereld het hoofd te bieden.

Deelnemers van de beweging hebben een nationaal en internationaal televisiestation – Samanyolu Televizyonu (STV), een groot persbureau – Cihan Haber Ajansi (CHA), een onafhankelijk dagblad (Zaman) met een dagelijkse nationale oplage van meer dan een half miljoen exemplaren, een Engelstalige krant (Today’s Zaman), enkele vooraanstaande tijdschriften en een prominent persbureau, The Light, Inc. opgericht.

Zaman werd opgericht in 1986 en was de ‘eerste’ die een speciale VS editie in Noord Amerika publiceerde. Zaman is de enige krant die lokale Turkse taal-edities drukte over de hele Turkse wereld. Het was het eerste Turkse dagblad dat zich online beschikbaar stelde, hetgeen gebeurde in 1995. Speciale internationale edities voor andere landen worden gedrukt in het lokale alfabet en de lokale talen. De krant heeft erkenning vanwege zijn serieuze, eerlijke en evenwichtige verslaggeving. Het heeft nationale en internationale prijzen gewonnen voor zijn moderne lay-out en zijn bijdragen aan de interculturele verstandhouding door zijn buitenlandse edities.

Individuen treden vrijelijk toe tot de organisaties en diensten van hun keuze en ze zijn er ook vrij in om kosteloos op te stappen.

Of de onderliggende motivatie voor deze vrijwillige deelname nou zelfontplooiing, zelfexpressie, zelfontwikkeling of iets anders is, het laat het individualistische karakter en aspect van het maatschappelijk middenveld zien.

Gülen heeft gesproken en geschreven over een breed scala van zaken, het individu, de overheid, democratie, religie, cultuur, diversiteit, integratie, vervreemding, het verleden en de toekomst, traditie en moderniteit, ethische waarden, educatie, tolerantie, conflict of samenwerking bij huidige gebeurtenissen, enzovoort.

Hij praat en schrijft over zaken als de analyse van de Turkse maatschappelijke structuur, religieus bewustzijn en de plek en rol van Turkije binnen de internationale gemeenschap en het recht van Turkije om vreedzaam en constructief mee te praten in internationale aangelegenheden.

De stijl van praten van Gülen en de manier waarop hij de thema’s behandelt zijn speciaal. Hij weidt meer uit over wat zou moeten zijn dan over wat is. Hij behandelt problemen of crises die Turkije teisteren, niet specifieke mensen, partijen of de staat. Gülen bespreekt deze zaken op een eenvoudige maar diepgaande manier voor het gemeenschappelijke/grotere goed.

De Beweging stelt deze ‘verborgen’ kwesties aan de orde op manieren die de collectieve aandacht richt op de kritische keuzes die de maatschappij moet bespreken en maken, zonder ideologisch te zijn. Het wil mensen onderwijzen door middel van deugdelijke projecten met flexibele strategieën.

Ze komen bij de Beweging omdat ze deel willen uitmaken van een systeem dat al werkzaam is.

Ze hebben toegang tot de ontmoetingsplaatsen en kanalen die de Beweging beschikbaar stelt om opinies te uiten en mensen te overtuigen en om tot een meerderheidsbesluit te komen. Perspectieven die niet in overeenstemming zijn met de algemene beginselen van de collectieve actie van de Beweging mogen worden geuit, maar kunnen niet aan de meerderheid worden opgelegd. Dus nieuwkomers bij de netwerken oriënteren zich vaak op nieuwe doelen van transformatie.

Tenzij deelnemers het wereldbeeld van de Hizmetbeweging erkennen en verspreiden, en ze op een bepaalde manier bijdragen aan de diensten, zullen ze het moeilijk vinden om te worden erkend als deelnemer aan de Hizmetbeweging .

Integreren in een dienstverlenend netwerk of in een instelling, vereist echter niet dat ze andere sociale netwerken waartoe ze behoren verlaten, maar ze kunnen die netwerken wel gebruiken om nieuwe boodschappen en bedoelingen waar ze kennis van nemen, te laten circuleren.